Bir yıldır depremde enkaz altında kalan kızını arayan anne: Kızım yok
ADANA’da yaşayan Fadime Gökçe, geçen yıl 6 Şubat’ta Kahramanmaraş’ta meydana gelen 7,7 büyüklüğündeki depremde enkaz altında kalan kızı Fikriye Aybüke Körük’ü 1 yıldır arıyor. Kahramanmaraş’taki depremin yıl dönümünde kızının yaşadığı binanın enkazına gelen acılı anne, “Benim bir kızım yok. Kızımı her yerde arıyorum. Her yerde kızımın peşindeyim” dedi. Kızım. Kızımın fotoğrafı var, kızımın hastaneye giriş fotoğrafı var ama o yok. Biz böyle anlaşıyoruz.”
Adana’da yaşayan Fadime Gökçe’nin kızı Fikriye Aybüke Körük, geçen yıl 6 Şubat’ta Kahramanmaraş’ta meydana gelen 7,7 büyüklüğündeki depremde eşi Barış Körük ile birlikte Ebrar Sitesi’nde mahsur kaldı. Çöken binanın enkazı arasında bir çift körük kaldı. Barış Körük’ün cansız bedeni depremden 6 gün sonra bulundu. Eşi Fikriye Aybüke Körük’e ise ulaşılamadı. Anne Fadime Gökçe, 1 yıldır aradığı kızından haber alamadı.
‘TEKRAR BAKILDILAR AMA KIZIM ÇIKMADI’
Kahramanmaraş’ta Ebrar Sitesi önünde düzenlenen anma programına katılan anne Gökçe, bir yıldır kızından haber alamadığını belirterek, “Adana’da depreme yakalandım. Depremden sonra kızımı aradım. ama ulaşamadım. Kızıma ulaşamayınca Kahramanmaraş depremini öğrendim. Sabah Kahramanmaraş’a gelmek üzere yola çıktık. 8 saatte buraya geldik. Burada beklemeye başladık. Çalışmalar yapılıyordu. İnsanlar Enkazdan çıkarmaya çalışıyorlardı. 3 gün sonra cesetleri çıkarmaya başladılar. Biz bekledik. Depremin 6. gününde kızımın eşi Barış’ın cenazesi çıkarıldı. Daha sonra beklemeye devam ettik. kızım için. Bana ‘kızın’ dedi. “Gelen kişi başka bir cesetti. 10 gün enkaz altında kaldım. Apartmanın bodrum katına indiler. Tek tek kontrol edildi ama kızım bulunamadı. Cesetlerin hepsine baktık ama hiçbirinde kızım yoktu” dedi.
‘KIZIMI İSTİYORUM’
Tüm çabalarına rağmen kızına ulaşamadığını söyleyen Fadime Gökçe, “10 günün sonunda Kahramanmaraş karakoluna giderek kayıp ihbarında bulunmak istediğimi söyledim. 10-15 gün hastanede durumun düzelmesini bekledim.Sonra kayıp raporu ve DNA örneği verdim.İzmir İl Sağlık Müdürlüğü’nde beklerken kızımın sedyede yaralı fotoğrafını buldum. .Kızımın İzmir Tepecik Hastanesi’nde yatış kaydı var.Biz oraya gittiğimizde kızımın gelip gittiğini söylediler.Peki depremzede nereye gidebilir, nasıl gidebilir?Güvenlik kameralarına bakayım dedim.Öğrendim. Güvenlik kameralarının net olmadığını, sadece ‘geldi, gitti’ yazdığını söyledi. “Bunların başka bir açıklaması yok. Benim bir kızım yok. Kızımı her yerde arıyorum. Kızımı istiyorum. Kızımın peşindeyim. Fotoğrafı var, kızım hastaneye girmiş ama orada değil. Kızım Nerede? Biz bu şekilde çabalıyoruz. Kapalı kapıları açmaya çalışıyoruz” dedi.
